۱۳۸۸ دی ۱۹, شنبه

تلق تولوق ِ ممتد


این ریل های برهنه
به رگ های من می رسند

این سوت های مکرر
به خواب ِ تو انگار

فعلا چیزی نگو
حرفی نزن
صدایت زیر ِ چرخ های قطار...

کار ِ تمام ِ ایستگاه ها صبر کردن است !

۲ نظر:

farzaneh گفت...

فعلا چیزی نگو
حرفی نزن ...
کار تمام ایستگاه ها صبر کردن است !!!
خیلی قشنگه
حرف حساب هم که نقد کردن ندارد !

ناصر نصیری گفت...

مرسی